آترین

سلام عزیزم میدونم خیلییییی غیبت دارم و کم کار شدم تو وبلاگت ولی با وجود یک دختر بچه شیطون 7 ساله کلاس اولی ( که خود شما باشی) و یک داداش کوچولوی 1.5 ساله شیطون تر ( ماشاالله ) اصلا وقت نمیکنم و با وجود این شبکه های اجتماعی جدید تر مثل اینستاگرام و... واقعا اینجا یکم فراموش شده ولی خب من نمیزارم کرکره اینجا بیاد پایین چون با عشق این وبلاگو واست درست کردم و کلی خاطرات قشنگ از نوزادی شما اینجا نوشتم. خب بگذریم. . اومدم اینجا یه خاطره خیلی دلنشین تعریف کنم که واقعا وقتی مرورش میکنم همون لحظه دوس دارم محکم بغلت کنم و بوسه بارونت کنم. چند ساله فصل بهار که میشه شما منتظر اومدن گوجه سبزی و هر روز راجبش حرف میزنی که عاشقشی و دوس داری زودتر...